သြး အုပ္စုမ်ား၏ ျဖတ္သန္း လာရေသာ သမိုင္းေၾကာင္းႏွင့္ လက္ရွိ အေျခအေန(၁)
ေသြးသည္ သဘာ၀ မွ ေပးထားေသာ အားျဖစ္သည္။ အသက္ရွင္သန္မႈအတြက္ အဓိက လိုအပ္ေသာ အရာမ်ားတြင္ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ေသြးမရွိလွ်င္ အသက္ရွင္ႏိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသြးသည္ အသက္၊ အသက္သည္ ေသြးဟု ဆုိၾကသည္။
သာမန္မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ႏိုင္ေသာ ေသးငယ္သည့္ ေသြးတစ္စက္တြင္ မ်ဳိးရိုးဗီဇဆိုင္ရာ လွ်ဳိ႔၀ွက္သေကၤတမ်ား ပါ၀င္ေနသည္။ ဒီအန္ေအ (DNA) ဟုေခၚေသာ မ်ဳိးရိုးဗီဇ သေကၤတသည္ အေကာင္း ပကတိရွိေနၿပီး လူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ အဆံုးအစ မထင္ ပံုတူပြား ေနခဲ႔သည္။
ေသြးသည္ သဘာ၀ မွ ေပးထားေသာ အားျဖစ္သည္။ အသက္ရွင္သန္မႈအတြက္ အဓိက လိုအပ္ေသာ အရာမ်ားတြင္ တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ ေသြးမရွိလွ်င္ အသက္ရွင္ႏိုင္ရန္ မျဖစ္ႏိုင္ေခ်။ ထို႔ေၾကာင့္ ေသြးသည္ အသက္၊ အသက္သည္ ေသြးဟု ဆုိၾကသည္။
သာမန္မ်က္စိျဖင့္ မျမင္ႏိုင္ေသာ ေသးငယ္သည့္ ေသြးတစ္စက္တြင္ မ်ဳိးရိုးဗီဇဆိုင္ရာ လွ်ဳိ႔၀ွက္သေကၤတမ်ား ပါ၀င္ေနသည္။ ဒီအန္ေအ (DNA) ဟုေခၚေသာ မ်ဳိးရိုးဗီဇ သေကၤတသည္ အေကာင္း ပကတိရွိေနၿပီး လူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲတြင္ အဆံုးအစ မထင္ ပံုတူပြား ေနခဲ႔သည္။
လူသားတို႔၏ ေသြးထဲတြင္လည္း မ်ဳိးရိုးဗီဇဆိုင္ရာ မွတ္တမ္းမ်ား အတိုင္းအဆမဲ႔ ပါ၀င္ေနသည္။ အဆံုးအစ မထင္ေသာ ဘိုးဘြားဘီဘင္တို႔ထံမွ မ်ဳိးရိုး စဥ္ဆက္ လက္ဆင့္ကမ္းလာခဲ႔ေသာ မွတ္တမ္းမ်ားျဖစ္သည္။ သိပၸံပညာရွင္မ်ားက ယေန႔ထက္တိုင္ ၄င္းလွ်ိဳ႔၀ွက္မွတ္တမ္းမ်ားကို သိျမင္ နားလည္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ရာတြင္ အေျခအေန တစ္ခုသို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ေသြးထဲတြင္ရွိေသာ လွ်ဳိ႔၀ွက္ သေကၤတမ်ားကိုလည္း သိျမင္ နားလည္ေအာင္ ႀကိဳးစားလာရင္း လူ႔ဘ၀တြင္ ေသြး၏ အေရးပါပံုႏွင့္ ထူးျခား ဆန္းၾကယ္ပံုကို အေတာ္အသင့္ အဓိပၸါယ္ ေဖာ္ႏိုင္လာခဲ႔သည္။ ေသြးအုပ္စုမ်ားကို သိနားလည္လာရင္း ေသြးအုပ္စုတို႔သည္ လူသားတို႔ ဘ၀ကိုမည္သို႔ ျခယ္လွယ္ေနသည္ကို သိရွိလာခဲ႔ၾကသည္။ ေသြးသည္ မ်က္စိျဖင့္ၾကည့္ပါက အနီေရာင္ အရည္သာျဖစ္သည္။ အဏုၾကည့္မွတ္ေျပာင္း ေအာက္တြင္ၾကည့္မွသာ မတူညီသည့္ ပစၥည္းမ်ားစြာ ေသြးထဲတြင္ စုေပါင္းပါ၀င္ေၾကာင္း ေတြ႔ရွိရေပမည္။ ေသြးထဲရွိ ေသြးနီဥမ်ားတြင္ Hemoglobin ေခၚ သံဓါတ္ပါ၀င္သည့္ ထူးျခားသည္ ပစၥည္းတခုက Oxygen ကို သယ္ေဆာင္သည္။ ထို႔ျပင္ ၄င္းသည္ ေသြး၏ အေရာင္ကို သံေခ်းေရာင္ ျဖစ္ေစသည္။
ေသြးနီဥမ်ား ရွိသကဲ႔သို႔ ေသြးျဖဴဥမ်ားလည္း ရွိသည္။ ၄င္း ေသြးျဖဴဥမ်ားသည္ ေသြးနီဥမ်ားေလာက္ မမ်ားေသာ္လည္း ေရာဂါဘယေဘးမွ ကာကြယ္ေပးႏိုင္သည့္ ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ႔ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေသြးျဖဴဥမ်ားအျပင္ အသားစ (Tissue) မ်ားဆီသို႔ အာဟာရမ်ား ပို႔ေဆာင္ေပးေသာ Protein မ်ား၊ ေသြးခဲေစေသာ ေသြးခဲပစၥည္းမ်ား ႏွင့္ ေသြးရည္ၾကည္မ်ား တို႔သည္ ေသြးဟုေခၚေသာ အသက္ရွင္သန္မႈႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ရႈပ္ေထြးေပြလီေသာ အရည္၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထိုမွ် ရႈပ္ေထြးေပြလီေသာ အေရးၾကီးေသာ ေသြး သည္ လူသားတို႔ ေမြးဖြားျခင္း ၏ဆန္းၾကယ္မႈ၊ ေရာဂါဘယမ်ား၏ ျခိမ္းေျခာက္မႈ ၊ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးမႈကို ျဖစ္ေစသည့္ မူလပထမ တြန္းအား ျဖစ္သည္။ လူသားတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ ဘ၀ႀကီး တစ္ခုလံုးသည္ ေသြးသားဆက္စပ္မႈ အေပၚအေျခတည္၍ တည္ေဆာက္ထားသည္။ လူမ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား ၊ ေဆြမ်ဳိးစုမ်ား ၊ မင္းဆက္မ်ားတို႔သည္ ေသြးအေပၚတြင္ အေျခတည္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ႔သည္။ ထို႔ျပင္ လူ႔သမိုင္းကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဘာသာေရးႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အမွတ္အသား အျဖစ္ ကာလရွည္ၾကာ ရွိေနခဲ႔သည္မွာလဲ ေသြးပင္ျဖစ္သည္။ ေရွးေခတ္က ေသြးစည္းညီညြတ္မႈႏွင့္ သစၥာရွိမႈကို သက္ေသျပဳရန္ လက္ေမာင္း ေသြးေဖာက္ၿပီး သစၥာဆိုကာ ေသြးေသာက္ ညီအစ္ကို ဖြဲ႔ခဲ႔ၾကသည္။
ေသြးနီဥမ်ား ရွိသကဲ႔သို႔ ေသြးျဖဴဥမ်ားလည္း ရွိသည္။ ၄င္း ေသြးျဖဴဥမ်ားသည္ ေသြးနီဥမ်ားေလာက္ မမ်ားေသာ္လည္း ေရာဂါဘယေဘးမွ ကာကြယ္ေပးႏိုင္သည့္ ကာကြယ္ေရးတပ္ဖြဲ႔ မ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ေသြးျဖဴဥမ်ားအျပင္ အသားစ (Tissue) မ်ားဆီသို႔ အာဟာရမ်ား ပို႔ေဆာင္ေပးေသာ Protein မ်ား၊ ေသြးခဲေစေသာ ေသြးခဲပစၥည္းမ်ား ႏွင့္ ေသြးရည္ၾကည္မ်ား တို႔သည္ ေသြးဟုေခၚေသာ အသက္ရွင္သန္မႈႏွင့္ သက္ဆိုင္သည့္ ရႈပ္ေထြးေပြလီေသာ အရည္၏ အစိတ္အပိုင္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ ထိုမွ် ရႈပ္ေထြးေပြလီေသာ အေရးၾကီးေသာ ေသြး သည္ လူသားတို႔ ေမြးဖြားျခင္း ၏ဆန္းၾကယ္မႈ၊ ေရာဂါဘယမ်ား၏ ျခိမ္းေျခာက္မႈ ၊ စစ္ပြဲမ်ားႏွင့္ ရုတ္တရက္ ေသဆံုးမႈကို ျဖစ္ေစသည့္ မူလပထမ တြန္းအား ျဖစ္သည္။ လူသားတုိ႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ ဘ၀ႀကီး တစ္ခုလံုးသည္ ေသြးသားဆက္စပ္မႈ အေပၚအေျခတည္၍ တည္ေဆာက္ထားသည္။ လူမ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား ၊ ေဆြမ်ဳိးစုမ်ား ၊ မင္းဆက္မ်ားတို႔သည္ ေသြးအေပၚတြင္ အေျခတည္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ႔သည္။ ထို႔ျပင္ လူ႔သမိုင္းကာလတစ္ေလွ်ာက္ ဘာသာေရးႏွင့္ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ အမွတ္အသား အျဖစ္ ကာလရွည္ၾကာ ရွိေနခဲ႔သည္မွာလဲ ေသြးပင္ျဖစ္သည္။ ေရွးေခတ္က ေသြးစည္းညီညြတ္မႈႏွင့္ သစၥာရွိမႈကို သက္ေသျပဳရန္ လက္ေမာင္း ေသြးေဖာက္ၿပီး သစၥာဆိုကာ ေသြးေသာက္ ညီအစ္ကို ဖြဲ႔ခဲ႔ၾကသည္။
လြန္ခဲ႔ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ေလးဆယ္ေက်ာ္ခန္႔ ကာလမွ စ၍ ဘိုးဘြားဘီဘင္မ်ား၏ အုပ္စုဖြဲ႔ ေနထိုင္မႈမ်ားႏွင့္ ေရြ႔လ်ားေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို ေျခရာခံ ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္မည့္ ေသြးအုပ္စု (သို႔) ေသြးအမ်ဳိးအစား စသည့္ ဇီ၀ဆိုင္ရာ အမွတ္အသား မ်ားကို ရွာေဖြေတြ႔ရွိၿပီး အသံုးျပဳ ႏိုင္လာခဲ႔ၾကသည္။ ဘိုးဘြား ဘီဘင္မ်ားသည္ အၿမဲမျပတ္ ေျပာင္းလဲေနေသာ ရာသီဥတု၊ ေရာဂါပိုးမႊား၊ အစားအစာ အာဟာရတို႔ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ သဘာ၀၏ စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ႀကံ့ႀကံ့ခံ ရင္ဆိုင္ခဲ႔ၾကသည္။ ၄င္း စိန္ေခၚမႈမ်ားကို ရင္ဆိုင္ရင္း ေသြးအုပ္စုမ်ားသည္ အမ်ဳိးအစားမ်ား ကြဲျပားခ႔ဲၾကသည္။ ထိုကဲသို႕ကြဲျပားမႈမ်ားသည္ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ စိန္ေခၚမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနထိုင္အသက္ရွင္ ႏိုင္သည့္ လူသား အရည္အေသြးႏွင့္ လုံး၀ဆက္စပ္ ေနသည္ဟု ေကာက္ခ်က္ ဆြဲႏိုင္ခဲ႔သည္။ ၄င္းစိန္ေခၚမႈ အမ်ားစုသည္ အစာေခ်စနစ္ (Digestive System) ႏွင့္ ေရာဂါကို ခုခံကာကြယ္ေသာစနစ္(Immune system) ကို အဓိက ပစ္မွတ္ထား ထိုးေဖာက္ ၀င္ေရာက္သည္။ ၄င္း စနစ္ ၂ ခုသည္ လူသားတို႔၏ အသက္ရွင္ေနထိုင္မႈႏွင့္ လည္း တိုက္ရုိက္ဆက္စပ္ေနသည္။ လူသား မ်ိဳးႏြယ္စုုတို႔၏ အသက္ရွင္သန္မႈ သမိုင္းေၾကာင္းအရ မည္သည့့္ ေနရာတြင္ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ့သည္၊ မည္သည္တို႔ကို စားေသာက္ ရွင္သန္ခဲ့သည္ တို႔ကို ေလ့လာခဲ့ရာ လူတို႔၏ ဇာတ္လမ္းသည္ အသက္ရွင္သန္ေနထိုင္ႏိုင္ရန္ အစာရွာေဖြျခင္းႏွင့္ စတင္ခဲ့သည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း ငါးသိန္းခန္႔ (သို႔) ထို႔ထက္ပိုေစာေသာအခ်ိန္ ဥေရာပေဒသႏွင့္ အာရွကုန္းေျမတြင္ ေက်ာက္ေခတ္ လူသားမ်ား စတင္အေျခခ်ခဲ့ၾကသည္ကို ေလ့လာေတြ႔ရွိခန္႔မွန္းႏိုင္ခဲ့သည္။ အခ်ိဳ႔အဆိုအရ သမိုင္းမတင္မီကာလတြင္ လူသားတို႔သည္ အာဖရိကေဒသ၌ သေႏၶတည္ခဲ့ျပီး ထုိမွတစ္ဆင့္ ဆင့္ကဲျဖစ္ေပၚသည္ဟုလည္းဆိုၾကသည္။ သမုိင္းမတင္မီေခတ္တြင္ လူသားတို႔သည္ ေရာဂါကူးစက္မႈ၊ ကပ္ပါးေကာင္မ်ား၏အႏၱရာယ္၊
တိရစၧာန္မ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈ၊ အရုိးက်ိဳးမႈ၊ မီးေလာင္မႈ စသည့္ ေဘးအမ်ိုဳးမ်ိဳးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသျဖင့္ ဘ၀မွာ ၾကမ္းတမ္း၊ ဆိုး၀ါး တိုေတာင္းခဲ့သည္။
ဥေရာပေဒသတြင္ ေက်ာက္ေခတ္လူသားမ်ားသည္ အပင္ရိုင္းမ်ားကို အစိမ္းစားခဲ့ၾကသည္။ သားရဲတိရစၧာန္ခ်င္း တိုက္ခို္က္သတ္ျဖတ္၍ က်န္ခဲ့ေသာ အေသေကာင္မ်ားကို စားခဲ့ၾကသည္။ ေရာဂါကူးစက္ျခင္း၊ ကပ္ပါးေကာင္မ်ား၏ အႏၱရာယ္ျပဳျခင္း စသည့္ အေျခအေနတို႕ကို ၾကံဳခဲ့ရသည့္အတြက္ ဥေရာပ ေက်ာက္ေခတ္လူသားတို႔သည္ မုဆိုးထက္ သားေကာင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
လူသားတို႔သည္ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ လွည့္လည္ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ေျပာင္းလဲလာေသာ ပတ္၀န္းက်င္၊ အစားအစာ တို႔ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြေနထုိင္ အသက္ရွင္ဖို႔သာရွိသည္။ အစားအေသာက္ပံုစံသစ္သည္ ေနရာေဒသသစ္တြင္ အသက္ရွင္သန္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္ေသာ ကိုယ္ခံအားစနစ္ႏွင့္ အစာေရမ်ိဳစနစ္တို႔ကို သဟဇာတျဖစ္ျဖစ္ အသားက်ေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္ေပးသည္။ ဤအေျပာင္းအလဲမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေသြးအုပ္စုမ်ုားသည္ လူသားဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္မႈ၏ အဓိကက်ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း ေသြးအုပ္စုမ်ိဳးမ်ား ကြဲျပားခဲ့ရသည္။
တိရစၧာန္မ်ား၏ တိုက္ခိုက္မႈ၊ အရုိးက်ိဳးမႈ၊ မီးေလာင္မႈ စသည့္ ေဘးအမ်ိုဳးမ်ိဳးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ့ရသျဖင့္ ဘ၀မွာ ၾကမ္းတမ္း၊ ဆိုး၀ါး တိုေတာင္းခဲ့သည္။
ဥေရာပေဒသတြင္ ေက်ာက္ေခတ္လူသားမ်ားသည္ အပင္ရိုင္းမ်ားကို အစိမ္းစားခဲ့ၾကသည္။ သားရဲတိရစၧာန္ခ်င္း တိုက္ခို္က္သတ္ျဖတ္၍ က်န္ခဲ့ေသာ အေသေကာင္မ်ားကို စားခဲ့ၾကသည္။ ေရာဂါကူးစက္ျခင္း၊ ကပ္ပါးေကာင္မ်ား၏ အႏၱရာယ္ျပဳျခင္း စသည့္ အေျခအေနတို႕ကို ၾကံဳခဲ့ရသည့္အတြက္ ဥေရာပ ေက်ာက္ေခတ္လူသားတို႔သည္ မုဆိုးထက္ သားေကာင္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။
လူသားတို႔သည္ ေရၾကည္ရာ ျမက္ႏုရာ လွည့္လည္ေနထိုင္ခဲ့ၾကသည္။ ေျပာင္းလဲလာေသာ ပတ္၀န္းက်င္၊ အစားအစာ တို႔ႏွင့္ လိုက္ေလ်ာညီေထြေနထုိင္ အသက္ရွင္ဖို႔သာရွိသည္။ အစားအေသာက္ပံုစံသစ္သည္ ေနရာေဒသသစ္တြင္ အသက္ရွင္သန္ႏိုင္ဖို႔ လိုအပ္ေသာ ကိုယ္ခံအားစနစ္ႏွင့္ အစာေရမ်ိဳစနစ္တို႔ကို သဟဇာတျဖစ္ျဖစ္ အသားက်ေအာင္ လံႈ႔ေဆာ္ေပးသည္။ ဤအေျပာင္းအလဲမ်ားကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေသြးအုပ္စုမ်ုားသည္ လူသားဖြံ႔ျဖိဳး တိုးတက္မႈ၏ အဓိကက်ေသာ အေျပာင္းအလဲမ်ားကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း ေသြးအုပ္စုမ်ိဳးမ်ား ကြဲျပားခဲ့ရသည္။
အထင္ရွားဆံုးေသာ ေသြးအုပ္စုမ်ဳိးမ်ားမွာ - O , A , B ႏွင့္ AB ေသြးအုပ္စုတို႔ျဖစ္ၾကသည္။ ေသြးအုပ္စုမ်ဳိးမ်ား စတင္ျဖစ္ေပၚျခင္းကို ေလ့လာရာမွ ေသြးအုပ္စုမ်ဳိးမ်ား သည္ အိုေသြးအုပ္စု ၊ အိုေသြး မွ ေအေသြးအုပ္စု ၊ ေအေသြး မွ ဘီေသြးအုပ္စု ႏွင့္ ေနာက္ဆံုး ေအဘီေသြးအုပ္စု အျဖစ္တျဖည္းျဖည္း ဆင့္ကဲ ေျပာင္းလဲလာသည္ဟု ခန္႔မွန္း ေကာက္ခ်က္ခ်ထားၾကသည္။ ၄င္းခန္႔မွန္း ေကာက္ခ်က္မ်ားအရ ေသြး အုပ္စု အားလံုး ၏ မူရင္း အစ သို႔မဟုတ္ အေစာဆံုးေပၚေသာ ေသြးအုပ္စု မွာ အိုေသြး ျဖစ္သည္ဟုဆိုသည္။၄င္း အိုမင္းလွၿပီျဖစ္ေသာ အိုေသြး အေၾကာင္း သမိုင္းေကာက္ခ်က္ ခ်ရသည္ရွိေသာ္ BC 400 000 ခန္႔တြင္ ခရိုမက္ႏြန္-CroMagnon ( သမိုင္းမတင္မီ ေခတ္က ဥေရာပတိုက္တြင္ ေနထိုင္ေသာ ေကာ့ေကးဆိြဳက္မ်ဳိးႏြယ္လူသား ျဖစ္သည္။ ေကာ့ေကးဆိြဳက္ -Caucasoid ဆိုသည္မွာ ဥေရာပ၊ အာဖရိက၊ အိႏၵိယႏွင့္ အေရွ႔ဖ်ားေဒသတို႔တြင္ ေနထိုင္ခဲ႔သည့္ ရပ္အေမာင္းေကာင္းၿပီး ဆံပင္ေျဖာင့္ေသာ လူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္သည္ဟု ဆိုသည္။ ) ဘိုးဘြား ဘီဘင္မ်ား ေပၚေပါက္လာသည္။
ထိုသူတို႔သည္ လူသားမ်ဳိးႏြယ္စုတို႔ကို အစားအစာ ကြင္းဆက္၏ ထိပ္ဆံုး ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ခဲ႔ၿပီး ကမာၻေျမေပၚတြင္ အႏၱရယ္ အေပးဆံုး မုဆိုးမ်ား ျဖစ္ေစခဲ႔သည္။ သူတို႔သည္ အစုအဖြဲ႔ႏွင့္ အမဲလိုက္ခဲ႔ၾကၿပီး အခ်ိန္တိုအတြင္း လက္နက္မ်ား ျပဳလုပ္ အသံုးျပဳလာခဲ႔သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၄င္းတို႔သည္ သဘာ၀အေလ်ာက္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရည္အေသြးမ်ားထက္ သာလြန္ေသာ စြမ္းေဆာင္ရည္ႏွင့္ အားသားမႈမ်ားကို လက္နက္မ်ား အသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ ရရွိခဲ႔ၾကသည္။ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာ ပါးနပ္ေသာ မုဆိုး မ်ား အျဖစ္ လူသားတို႔သည္ သတၱ၀ါၾကီးမ်ားကိုအႏိုင္ယူၿပီး အသက္ရွင္သန္မႈႏွင့္ စား၀တ္ေနေရးကို ဖန္တီးခဲ႔ၾကသည္။ ျပိဳင္ဘက္ကင္း မုဆိုးမ်ား ျဖစ္လာေသာ လူတို႔တြင္ လူဦးေရး တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္မ်ားျပားလာၿပီး လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈ အသြင္ျဖစ္ေပၚလာခဲ႔သည္။ ခရိုမက္ႏြန္တို႔ သည္ မုဆိုးမ်ား ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ သူတို႔အတြက္ အသားဓါတ္သည္ သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုး အာဟာရ ေလာင္စာျဖစ္ခဲ႔သည္။ ထိုအေျခအေန တြင္ ေသြးအုပ္စု အို သည္ ၄င္း ၏ အစာေခ်ဖ်က္ျခင္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာ အရည္အေသြးကို အျပည့္အ၀ သက္ေသျပႏိုင္ခဲ႔သည္။
လူသားတို႔သည္ အစားအစာ ျဖစ္ေသာ အသားအတြက္ အာသာငမ္းငမ္း ျဖစ္ခဲ႔ၾကၿပီးေနာက္ သားေကာင္မ်ားကို ဖမ္းဆီး သတ္ျဖတ္ရင္း သားေကာင္မ်ား ရွားပါးလာသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူဦးေရ ေပါက္ကြဲမႈသည္လည္း အဆမတန္ ျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ ေကၽြးေမြးရမည့္သူ မ်ားလာေသာေၾကာင့္ အစားအစာျဖစ္ေသာ အသားကို ရလိုမႈအတြက္ လူသားတို႔သည္ အျပင္းအထန္ ျပိဳင္ဆိုင္လာၾကသည္။ လူသား မုဆိုးတို႔သည္ နယ္ေျမမ်ား သတ္မွတ္ပိုင္းျခားကာ သူ႔နယ္ကိုယ့္နယ္ သတ္မွတ္ခဲ႔ၿပီးနယ္ေက်ာ္ ၀င္ေရာက္လာသူမွန္သမွ်ကို တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသည္။ အမဲလိုက္ရန္ ေကာင္းေသာ ေနရာမ်ား ရွားပါးလာသျဖင့္ လူသားတို႔သည္ နယ္ပယ္သစ္မ်ားကို ေျပာင္းေရႊ႔အေျခခ် ေနထုိင္ခဲ႔ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ျပိဳင္ဘက္ကင္း မုဆိုးမ်ား ျဖစ္ေသာ လူသားတို႔အတြက္ အႏၲရာယ္ အျပဳႏိုင္ဆံုးေသာ သူမ်ားမွာ လူသားတို႔ပင္ ျဖစ္ခဲ႔သည္။
BC 30 000 ခန္႔တြင္ လူသားတို႔သည္ အမဲလိုက္ရန္ နယ္ေျမမ်ား ခ်ဲ႔ထြင္ရင္းျဖင့္ အမဲလိုက္ရန္ အလြန္ေကာင္းေသာ အာဖရိက ဆာဟာရ ေဒသတြင္ ေျခာက္ကပ္လာခဲ႔သည္။ ယခင္ ေရခဲေနေသာ ကမၻာ့ေျမာက္ျခမ္း ေဒသမ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္း ပူေႏြးလာသည့္ အတြက္ လူသားတို႔သည္ အာဖရိကေဒသမွ အာရွႏွင့္ ဥေရာပဆီသို႔ ေျပာင္းေရြ ႔ အေျခခ်ခဲ႔ၾကသည္။ ထိုေျပာင္းေရြ႔ အေျခခ်မႈမ်ားသည္ ကမၻာေျမေပၚတြင္ အိုေသြး အုပ္စု၀င္ လူမ်ားကို အေျခခံလူ႔အဖြဲ႔အစု ၾကီး အျဖစ္ စတင္ အေျခတည္ ျဖစ္ေပၚလာေစခဲ႔သည္။ ယေန႔အထိလည္း ကမၻာ့လူဦးေရ အမ်ားစုမွ အိုေသြးမ်ား ျဖစ္ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။
BC 20 000 ခန္႔တြင္ ခရိုမက္ႏြန္ လူသားတို႔သည္ ဥေရာပႏွင့္ အာရွေဒသမ်ားတြင္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ႔ၾကသည္။ အမဲလိုက္ရန္ခက္ခဲလာခ်ိန္တြင္ အျခားအစားအစာမ်ားကို ေတြ႔ရွိခဲ႔ၾကျခင္းျဖင့္ လူသားတို႔သည္ အေျခအေနသစ္ တစ္ခုျဖစ္ေသာ အစံုစားသတၱ၀ါ အျဖစ္ ေရာက္ရွိလာခဲ႔ၾကသည္။ ကမ္းရိုးတန္း တစ္ေလွ်ာက္ တြင္ ထူထပ္သိပ္သည္းစြာ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ႔သည္။ ငါးႏွင့္ ေရထြက္ အစားအစာ ေပါေသာ ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္း၊ အိုင္မ်ားအနီးအနားတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္သူမ်ားျပားခဲ႔သည္။
BC 10 000 ခန္႔တြင္ အႏၱာတိကတိုက္မွ လြဲ၍ ကမၻာ့ကုန္းေျမ ေဒသတစ္ခုလံုးနီးပါးတြင္ လူသားတို႔ အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ႔ၾကသည္။ ထိုကဲ႔ သို႔ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ ေျပာင္းေရြ႔ အေျခခ်ရင္း ကမၻာဦး လူသားတို႔သည္ အေရျပားျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့၊ ေပါ့ပါးေသာ အရိုးဖြဲ႔စည္းမႈ၊ ေျဖာင့္စင္းေသာ ဆံပင္တို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ၾကသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် လူသားတို႔သည္ ေနထိုင္ရာ ေနရာေဒသကုိလိုက္၍ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေစရန္ သဘာ၀အေလ်ာက္ ေျပာင္းလဲလာခဲ႔ၾကသည္။ ေျမာက္ဘက္သို႔ေျပာင္းေရြ႔ အေျခခ်ခဲ႔ေသာ လူသားတို႔သည္ မဲနက္ေသာ အေရျပားထက္ႏွင္းကိုက္နာကို ပိုမိုခံႏိုင္ရည္ရွိေစမည့္ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေရျပားကို ပုိင္ဆိုင္ လာခဲ႔ၾကသည္။ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေရျပားသည္ ညတာရွည္၍ ေန႔တာတိုေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ဗီတာမင္ ဒီ (Vitamin D) ကိုေခ်ဖ်က္ႏိုင္ရန္ ပ႔ံပိုးေပးခဲ႔သည္။
သို႔ေသာ္လည္း လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈသည္ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနၿပီး အမဲေကာင္မ်ား ရွားပါးလာေသာ အခ်ိန္တြင္ အစားအစာရရွိေရးအတြက္ လူသားအခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ား တိုးတက္ မ်ားျပားလာခဲ႔ၿပီး ေနရာေဒသမ်ား သတ္မွတ္ေနထိုင္ကာ ေျပာင္းေရြ႔ အေျခခ်မႈမ်ားကို အဆံုးသတ္ သြားေစခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္လည္း BC 250 000 မွ BC 150 000 အတြင္း လူသားတို႔သည္ ေနရာေျပာင္းေရြ႔ရင္း အေရွ ႔ အလယ္ပိုင္းေဒသ ႏွင့္ အာရွ ေဒသမ်ား တြင္သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ကို ရင္ဆိုင္ အံတုရင္း အသက္ရွင္သန္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားျခင္းျဖင့္ ေအေသြးအုပ္စု မ်ားစတင္ ေပၚေပါက္လာခဲ႔သည္ ဟု ယူဆခဲ႔ၾကသည္။ ခရိုမက္ႏြန္ မုဆိုးမ်ား လႊမ္းမိုးေသာ ေက်ာက္ေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းကာလ ၊ အထြဋ္အထိပ္ အေျခအေန တြင္ ေအေသြးအုပ္စု သို႔မဟုတ္ လယ္သမား ေသြးအုပ္စု ေပၚေပါက္လာသည္ဟု ယူဆခဲ႔ၾကသည္။
လူသားတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် အမဲလိုက္၍ အသက္ေမြးရာမွ တျဖည္းျဖည္း စိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ားေပၚေပါက္လာခဲ႔ၿပီး လူသားတို႔၏ ဘ၀ အရာရာသည္ ေျပာင္းလဲလာခဲ႔သည္။လူသားတို႔သည္ အမဲလိုက္အသက္ေမြးျခင္းကို ပယ္စြန္႔ၿပီး ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ကာ ေနထိုင္ေသာ လူမ်ားအျဖစ္ အျမဲတမ္း ေနထိုင္မႈပံုစံကို ပထမဆံုး စတင္ တည္ေထာင္သည္။ ခရိုမက္ႏြန္ တို႔ႏွင့္ မတူညီေသာ ေနထိုင္မႈပံုစံႏွင့္ စားေသာက္မႈ ပံုစံေျပာင္းလဲျခင္း၊ အဓိကက်ေသာ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ေက်ာက္ေခတ္ေႏွာင္းပိုင္း လူသားတို႔၏ ေရာဂါ ခုခံကာကြယ္ေရးစနစ္ႏွင့္ အစာေခ်စနစ္တို႔သည္ လံုး၀နီးပါးေျပာင္းလဲခဲ႔သည္။ လူသားတို႔သည္စိုက္ပ်ဳိးသီးႏွံႏွင့္ ဆက္စပ္လ်က္ရွိေသာ အစားအစာ မ်ားကိုစားေသာက္ၿပီးသည့္အခါ အစာေျခ အဂၤါစနစ္က ေခ်ဖ်က္ႏိုင္ၿပီး ျဖစ္လာသည့္အာဟာရကို စုပ္ယူကာ အစားအေသာက္ေျပာင္းလဲမႈဒဏ္ကို ၾကံ့ၾကံ့ခံရင္ဆိုင္ရင္း ေသြးအုပ္စု ေအ ေပၚေပါက္လာခဲ႔သည္။
ထိုသူတို႔သည္ လူသားမ်ဳိးႏြယ္စုတို႔ကို အစားအစာ ကြင္းဆက္၏ ထိပ္ဆံုး ေရာက္ေအာင္ တြန္းပို႔ခဲ႔ၿပီး ကမာၻေျမေပၚတြင္ အႏၱရယ္ အေပးဆံုး မုဆိုးမ်ား ျဖစ္ေစခဲ႔သည္။ သူတို႔သည္ အစုအဖြဲ႔ႏွင့္ အမဲလိုက္ခဲ႔ၾကၿပီး အခ်ိန္တိုအတြင္း လက္နက္မ်ား ျပဳလုပ္ အသံုးျပဳလာခဲ႔သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၄င္းတို႔သည္ သဘာ၀အေလ်ာက္ ပိုင္ဆိုင္ေသာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရည္အေသြးမ်ားထက္ သာလြန္ေသာ စြမ္းေဆာင္ရည္ႏွင့္ အားသားမႈမ်ားကို လက္နက္မ်ား အသံုးျပဳျခင္းျဖင့္ ရရွိခဲ႔ၾကသည္။ ကၽြမ္းက်င္လိမၼာ ပါးနပ္ေသာ မုဆိုး မ်ား အျဖစ္ လူသားတို႔သည္ သတၱ၀ါၾကီးမ်ားကိုအႏိုင္ယူၿပီး အသက္ရွင္သန္မႈႏွင့္ စား၀တ္ေနေရးကို ဖန္တီးခဲ႔ၾကသည္။ ျပိဳင္ဘက္ကင္း မုဆိုးမ်ား ျဖစ္လာေသာ လူတို႔တြင္ လူဦးေရး တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္မ်ားျပားလာၿပီး လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈ အသြင္ျဖစ္ေပၚလာခဲ႔သည္။ ခရိုမက္ႏြန္တို႔ သည္ မုဆိုးမ်ား ျဖစ္သည့္အေလ်ာက္ သူတို႔အတြက္ အသားဓါတ္သည္ သာလွ်င္ အေကာင္းဆံုး အာဟာရ ေလာင္စာျဖစ္ခဲ႔သည္။ ထိုအေျခအေန တြင္ ေသြးအုပ္စု အို သည္ ၄င္း ၏ အစာေခ်ဖ်က္ျခင္းႏွင့္ ဆိုင္ေသာ အရည္အေသြးကို အျပည့္အ၀ သက္ေသျပႏိုင္ခဲ႔သည္။
လူသားတို႔သည္ အစားအစာ ျဖစ္ေသာ အသားအတြက္ အာသာငမ္းငမ္း ျဖစ္ခဲ႔ၾကၿပီးေနာက္ သားေကာင္မ်ားကို ဖမ္းဆီး သတ္ျဖတ္ရင္း သားေကာင္မ်ား ရွားပါးလာသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ လူဦးေရ ေပါက္ကြဲမႈသည္လည္း အဆမတန္ ျဖစ္ေပၚလာသျဖင့္ ေကၽြးေမြးရမည့္သူ မ်ားလာေသာေၾကာင့္ အစားအစာျဖစ္ေသာ အသားကို ရလိုမႈအတြက္ လူသားတို႔သည္ အျပင္းအထန္ ျပိဳင္ဆိုင္လာၾကသည္။ လူသား မုဆိုးတို႔သည္ နယ္ေျမမ်ား သတ္မွတ္ပိုင္းျခားကာ သူ႔နယ္ကိုယ့္နယ္ သတ္မွတ္ခဲ႔ၿပီးနယ္ေက်ာ္ ၀င္ေရာက္လာသူမွန္သမွ်ကို တိုက္ခိုက္ သတ္ျဖတ္မႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ႔ၾကသည္။ အမဲလိုက္ရန္ ေကာင္းေသာ ေနရာမ်ား ရွားပါးလာသျဖင့္ လူသားတို႔သည္ နယ္ပယ္သစ္မ်ားကို ေျပာင္းေရႊ႔အေျခခ် ေနထုိင္ခဲ႔ၾကသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ျပိဳင္ဘက္ကင္း မုဆိုးမ်ား ျဖစ္ေသာ လူသားတို႔အတြက္ အႏၲရာယ္ အျပဳႏိုင္ဆံုးေသာ သူမ်ားမွာ လူသားတို႔ပင္ ျဖစ္ခဲ႔သည္။
BC 30 000 ခန္႔တြင္ လူသားတို႔သည္ အမဲလိုက္ရန္ နယ္ေျမမ်ား ခ်ဲ႔ထြင္ရင္းျဖင့္ အမဲလိုက္ရန္ အလြန္ေကာင္းေသာ အာဖရိက ဆာဟာရ ေဒသတြင္ ေျခာက္ကပ္လာခဲ႔သည္။ ယခင္ ေရခဲေနေသာ ကမၻာ့ေျမာက္ျခမ္း ေဒသမ်ားသည္ တျဖည္းျဖည္း ပူေႏြးလာသည့္ အတြက္ လူသားတို႔သည္ အာဖရိကေဒသမွ အာရွႏွင့္ ဥေရာပဆီသို႔ ေျပာင္းေရြ ႔ အေျခခ်ခဲ႔ၾကသည္။ ထိုေျပာင္းေရြ႔ အေျခခ်မႈမ်ားသည္ ကမၻာေျမေပၚတြင္ အိုေသြး အုပ္စု၀င္ လူမ်ားကို အေျခခံလူ႔အဖြဲ႔အစု ၾကီး အျဖစ္ စတင္ အေျခတည္ ျဖစ္ေပၚလာေစခဲ႔သည္။ ယေန႔အထိလည္း ကမၻာ့လူဦးေရ အမ်ားစုမွ အိုေသြးမ်ား ျဖစ္ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။
BC 20 000 ခန္႔တြင္ ခရိုမက္ႏြန္ လူသားတို႔သည္ ဥေရာပႏွင့္ အာရွေဒသမ်ားတြင္ လံုးလံုးလ်ားလ်ား အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ႔ၾကသည္။ အမဲလိုက္ရန္ခက္ခဲလာခ်ိန္တြင္ အျခားအစားအစာမ်ားကို ေတြ႔ရွိခဲ႔ၾကျခင္းျဖင့္ လူသားတို႔သည္ အေျခအေနသစ္ တစ္ခုျဖစ္ေသာ အစံုစားသတၱ၀ါ အျဖစ္ ေရာက္ရွိလာခဲ႔ၾကသည္။ ကမ္းရိုးတန္း တစ္ေလွ်ာက္ တြင္ ထူထပ္သိပ္သည္းစြာ အေျခခ်ေနထိုင္ခဲ႔သည္။ ငါးႏွင့္ ေရထြက္ အစားအစာ ေပါေသာ ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္း၊ အိုင္မ်ားအနီးအနားတြင္ အေျခခ် ေနထိုင္သူမ်ားျပားခဲ႔သည္။
BC 10 000 ခန္႔တြင္ အႏၱာတိကတိုက္မွ လြဲ၍ ကမၻာ့ကုန္းေျမ ေဒသတစ္ခုလံုးနီးပါးတြင္ လူသားတို႔ အေျခခ် ေနထိုင္ခဲ႔ၾကသည္။ ထိုကဲ႔ သို႔ တစ္ေနရာမွ တစ္ေနရာသို႔ ေျပာင္းေရြ႔ အေျခခ်ရင္း ကမၻာဦး လူသားတို႔သည္ အေရျပားျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့၊ ေပါ့ပါးေသာ အရိုးဖြဲ႔စည္းမႈ၊ ေျဖာင့္စင္းေသာ ဆံပင္တို႔ကို ပိုင္ဆိုင္ခဲ႔ၾကသည္။ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် လူသားတို႔သည္ ေနထိုင္ရာ ေနရာေဒသကုိလိုက္၍ လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေစရန္ သဘာ၀အေလ်ာက္ ေျပာင္းလဲလာခဲ႔ၾကသည္။ ေျမာက္ဘက္သို႔ေျပာင္းေရြ႔ အေျခခ်ခဲ႔ေသာ လူသားတို႔သည္ မဲနက္ေသာ အေရျပားထက္ႏွင္းကိုက္နာကို ပိုမိုခံႏိုင္ရည္ရွိေစမည့္ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေရျပားကို ပုိင္ဆိုင္ လာခဲ႔ၾကသည္။ ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ အေရျပားသည္ ညတာရွည္၍ ေန႔တာတိုေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ဗီတာမင္ ဒီ (Vitamin D) ကိုေခ်ဖ်က္ႏိုင္ရန္ ပ႔ံပိုးေပးခဲ႔သည္။
သို႔ေသာ္လည္း လူဦးေရေပါက္ကြဲမႈသည္ ဆက္လက္ျဖစ္ေပၚေနၿပီး အမဲေကာင္မ်ား ရွားပါးလာေသာ အခ်ိန္တြင္ အစားအစာရရွိေရးအတြက္ လူသားအခ်င္းခ်င္း တိုက္ခိုက္ၿပိဳင္ဆိုင္မႈမ်ား တိုးတက္ မ်ားျပားလာခဲ႔ၿပီး ေနရာေဒသမ်ား သတ္မွတ္ေနထိုင္ကာ ေျပာင္းေရြ႔ အေျခခ်မႈမ်ားကို အဆံုးသတ္ သြားေစခဲ႔သည္။ သို႔ေသာ္လည္း BC 250 000 မွ BC 150 000 အတြင္း လူသားတို႔သည္ ေနရာေျပာင္းေရြ႔ရင္း အေရွ ႔ အလယ္ပိုင္းေဒသ ႏွင့္ အာရွ ေဒသမ်ား တြင္သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ကို ရင္ဆိုင္ အံတုရင္း အသက္ရွင္သန္ႏိုင္ေအာင္ ၾကိဳးစားျခင္းျဖင့္ ေအေသြးအုပ္စု မ်ားစတင္ ေပၚေပါက္လာခဲ႔သည္ ဟု ယူဆခဲ႔ၾကသည္။ ခရိုမက္ႏြန္ မုဆိုးမ်ား လႊမ္းမိုးေသာ ေက်ာက္ေခတ္ ေႏွာင္းပိုင္းကာလ ၊ အထြဋ္အထိပ္ အေျခအေန တြင္ ေအေသြးအုပ္စု သို႔မဟုတ္ လယ္သမား ေသြးအုပ္စု ေပၚေပါက္လာသည္ဟု ယူဆခဲ႔ၾကသည္။
လူသားတို႔၏ ယဥ္ေက်းမႈ တိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် အမဲလိုက္၍ အသက္ေမြးရာမွ တျဖည္းျဖည္း စိုက္ပ်ဳိးေရးႏွင့္ ေမြးျမဴေရးလုပ္ငန္းမ်ားေပၚေပါက္လာခဲ႔ၿပီး လူသားတို႔၏ ဘ၀ အရာရာသည္ ေျပာင္းလဲလာခဲ႔သည္။လူသားတို႔သည္ အမဲလိုက္အသက္ေမြးျခင္းကို ပယ္စြန္႔ၿပီး ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ကာ ေနထိုင္ေသာ လူမ်ားအျဖစ္ အျမဲတမ္း ေနထိုင္မႈပံုစံကို ပထမဆံုး စတင္ တည္ေထာင္သည္။ ခရိုမက္ႏြန္ တို႔ႏွင့္ မတူညီေသာ ေနထိုင္မႈပံုစံႏွင့္ စားေသာက္မႈ ပံုစံေျပာင္းလဲျခင္း၊ အဓိကက်ေသာ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ ေျပာင္းလဲျခင္း တို႔ေၾကာင့္ ေက်ာက္ေခတ္ေႏွာင္းပိုင္း လူသားတို႔၏ ေရာဂါ ခုခံကာကြယ္ေရးစနစ္ႏွင့္ အစာေခ်စနစ္တို႔သည္ လံုး၀နီးပါးေျပာင္းလဲခဲ႔သည္။ လူသားတို႔သည္စိုက္ပ်ဳိးသီးႏွံႏွင့္ ဆက္စပ္လ်က္ရွိေသာ အစားအစာ မ်ားကိုစားေသာက္ၿပီးသည့္အခါ အစာေျခ အဂၤါစနစ္က ေခ်ဖ်က္ႏိုင္ၿပီး ျဖစ္လာသည့္အာဟာရကို စုပ္ယူကာ အစားအေသာက္ေျပာင္းလဲမႈဒဏ္ကို ၾကံ့ၾကံ့ခံရင္ဆိုင္ရင္း ေသြးအုပ္စု ေအ ေပၚေပါက္လာခဲ႔သည္။
လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိး ေမြးျမဴေရးေက်းရြာမ်ားအျဖစ္ အျမဲတမ္း အေျခခ်ေနထိုင္ လာေသာအခါ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္မႈ ဆိုင္ရာ စိန္ေခၚမႈ အသစ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ခဲ႔ရသည္။ ခရိုမက္ႏြန္ မုဆိုးဘ၀က စုေပါင္းလုပ္ေဆာင္မႈ အရည္အေသြးမ်ားကို စုေပါင္းေနထိုင္ရေသာ ယခင္ႏွင့္ျခားနားသည့္ အေျခအေနသစ္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း ပံုစံသစ္တြင္ေကာင္းမြန္စြာ အသံုးခ်ႏိုင္ခဲ႔သည္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္စီ၏ ကၽြမ္းက်င္မႈကို အေျခတည္သည့္ အျပန္အလွန္ အမွီသဟဲ ျပဳမႈစနစ္ကို ရုပ္လံုး ေပၚလာေစခဲ႔သည္။ ( ဥပမာ အားျဖင့္ ဆန္စက္ပိုင္ရွင္သည္ သူ႔စက္တြင္ စပါးလာ ႀကိတ္ခြဲေစရန္ လယ္သမားမ်ားကုိ အားကိုးေနရသကဲ႔ သို႔ လယ္သမားမ်ား သည္လည္း စပါးမ်ားကို ၾကိတ္ခြဲရန္ အတြက္ ဆန္စက္ ပိုင္ရွင္ကို အားကိုးေနရသည္။ လူအမ်ားႏွင့္ ဆက္သြယ္လုပ္ကိုင္ရျခင္း၊ အစီအစဥ္ခ် လုပ္ကိုင္ရျခင္း တို႔သည္ တိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းလာၾကသည္။
ေအေသြးအုပ္စုတို႔၏ မ်ဳိးရိုးဗီဇသည္ အေစာပိုင္းကာလ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ စတင္ ဖြံ႔ျဖိဳးခဲ႔သည္။ အိုေသြးမွ ေအေသြးသို႔ ေျပာင္းလဲေသာ မ်ဳိးရိုးဗီဇသည္ အလ်င္အျမန္ ေျပာင္းလဲေစျခင္းမွာ အသက္ရွင္သန္မႈႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ယခင္ႏွင့္ မတူ ပိုမိုထူထပ္ သိပ္သည္းလာေသာ ပတ္၀န္းက်င္၊ ေျပာင္းလဲလာေသာ အစာအာဟာရ၊ သဘာ၀ႏွင့္ ပိုးမႊားမ်ား တိုက္ခိုက္မႈဒဏ္ စသည္တို႔ကို ခံစားရင္း လူေနထူထပ္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနသားတက် အသက္ရွင္ သန္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေျပာင္းလဲလာျခင္း ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေအေသြး အုပ္စု၀င္မ်ားသည္ လူေနထူထပ္ေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိသည့္ ေရာဂါမ်ားကို ပိုမိုခံႏိုင္ရည္ရွိသည္ ၿမဳိ႕ၿပႏွင့္ စက္မႈ ဖြံံၿဖိဳးေသာ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားသည္ ေအေသြးအုပ္စုမ်ား အျဖစ္ အလ်င္အျမန္ ေျပာင္းလဲလာသည္။ ယေန႔ ေခတ္တြင္ ပလိပ္ေရာဂါ၊ ၀မ္းေရာဂါ ႏွင့္ ေက်ာက္ေရာဂါ ကပ္ေဘးမ်ားမွ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူမ်ားတြင္ ေအေသြး အုပ္စု၀င္မ်ားသည္ အိုေသြးတို႔ထက္ ပိုမ်ားခဲ႔သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေအေသြးအုပ္စုတို႔၏ မ်ဳိးရိုးဗီဇသည္ အင္ဒို ဥေရာပသားမ်ားမွ တဆင့္ အာရွႏွင့္ အေရွ႔ အလယ္ပိုင္းေဒသကို ေက်ာ္လြန္ကာ အေနာက္ဥေရာပေဒသ အထိ ျပန႔္ႏွံ႔ခဲ႔သည္။ အင္ဒိုဥေရာပသားမ်ားသည္ ေက်ာက္ေခတ္ေႏွာင္းပိုင္း မတိုင္မီကာလ အထိ အေျမာက္အမ်ားရွိေနခဲ႔ၿပီး ရုရွအလယ္ပိုင္း၏ ေတာင္ဘက္ပိုင္းတြင္ မူလက အေျခခ်ခ႔ဲသည္။ ထုိမွေနာက္တြင္ BC2500 မွ BC 2000 အတြင္း အာရွေဒသ၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္သို႔ ေျပာင္းေရြ႔အေျခခ်ကာ ယခု အီရန္ႏွင့္ အာဖဂန္နစၥတန္ ႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္လာသည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။
အင္ဒို ဥေရာပသားမ်ား၏ ၀င္ေရာက္လာမႈေၾကာင့္ အစားအေသာက္ ေတာ္လွန္ေရးကို ျဖစ္ေစခဲ႔သည္။ ေက်ာက္ေခတ္ဦးပိုင္းကာလ မုဆိုးမ်ား၏ သမားရုိးက်ေရာဂါ ခုခံကာကြယ္ေရးစနစ္ႏွင့္ အစာေခ်စနစ္မ်ားကို အစားအေသာက္ အသစ္မ်ား ၊ ပတ္၀န္းက်င္ေနထိုင္မႈ အမူအက်င့္ အသစ္မ်ားႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး ေျပာင္းလဲေစခဲ႔သည္။ ဥေရာပသား မ်ားတြင္ ယေန႔အထိ ေအေသြး အမ်ဳိးအစားသည္ ရာခိုင္ႏႈန္း အျမင့္ဆံုး ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ မက္ဆီဒိုးနီးယား၊ စပိန္ ၊ တူရကီႏွင့္ ေဘာ္လကန္ေဒသမ်ားတြင္ ေအေသြးအုပ္စု၀င္မ်ားကို ပိုမိုေတြ႔ရွိရသည္။ BC 150 000 ႏွင့္ BC 100 000 အခ်ိန္ကာလအတြင္း ဘီေသြးအုပ္စုသည္ ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲမ်ားကို တံု႔ျပန္ရာမွ ယခု ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္တန္း၏ ကုန္းျမင့္ပိုင္းေဒသတြင္ စတင္ ဖြံ႔ျဖိဳးခဲ႔သည္ဟု ယူဆရသည္။ ပထမဆံုး စတင္ ေပၚေပါက္ခဲ႔ေသာ ေနရာမ်ားမွာ ေကာ့ေကးရွန္ႏွင့္ မြန္ဂိုလီးယန္းလူမ်ဳိးမ်ား ေပါင္းစပ္ေနထိုင္ေသာ အာရွေဒသ၏ ယူရယ္ေဒသ သို႔ အိႏၵိယ ဟုယူဆခဲ႔ၾကသည္။ မြန္ဂိုလီးယန္းတို႔သည္ အာရွတိုက္ တစ္ခုလံုးကို တိုက္ခိုက္ခဲ႔သျဖင့္ ဘီေသြးအုပ္စုသည္ အာရွတိုက္တစ္ခုလံုးတြင္ ခိုင္ခိုင္မာမာ အေျချပဳခဲ႔သည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
ေအေသြးအုပ္စုတို႔၏ မ်ဳိးရိုးဗီဇသည္ အေစာပိုင္းကာလ လယ္ယာစိုက္ပ်ဳိးေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ စတင္ ဖြံ႔ျဖိဳးခဲ႔သည္။ အိုေသြးမွ ေအေသြးသို႔ ေျပာင္းလဲေသာ မ်ဳိးရိုးဗီဇသည္ အလ်င္အျမန္ ေျပာင္းလဲေစျခင္းမွာ အသက္ရွင္သန္မႈႏွင့္ ဆက္စပ္ေနသည္။ ယခင္ႏွင့္ မတူ ပိုမိုထူထပ္ သိပ္သည္းလာေသာ ပတ္၀န္းက်င္၊ ေျပာင္းလဲလာေသာ အစာအာဟာရ၊ သဘာ၀ႏွင့္ ပိုးမႊားမ်ား တိုက္ခိုက္မႈဒဏ္ စသည္တို႔ကို ခံစားရင္း လူေနထူထပ္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္ လိုက္ေလ်ာညီေထြ ေနသားတက် အသက္ရွင္ သန္ႏိုင္ေရးအတြက္ ေျပာင္းလဲလာျခင္း ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ေအေသြး အုပ္စု၀င္မ်ားသည္ လူေနထူထပ္ေသာ ေဒသမ်ားတြင္ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိသည့္ ေရာဂါမ်ားကို ပိုမိုခံႏိုင္ရည္ရွိသည္ ၿမဳိ႕ၿပႏွင့္ စက္မႈ ဖြံံၿဖိဳးေသာ လူ႔အဖြဲ႔ အစည္းမ်ားသည္ ေအေသြးအုပ္စုမ်ား အျဖစ္ အလ်င္အျမန္ ေျပာင္းလဲလာသည္။ ယေန႔ ေခတ္တြင္ ပလိပ္ေရာဂါ၊ ၀မ္းေရာဂါ ႏွင့္ ေက်ာက္ေရာဂါ ကပ္ေဘးမ်ားမွ အသက္ရွင္ က်န္ရစ္သူမ်ားတြင္ ေအေသြး အုပ္စု၀င္မ်ားသည္ အိုေသြးတို႔ထက္ ပိုမ်ားခဲ႔သည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ ေအေသြးအုပ္စုတို႔၏ မ်ဳိးရိုးဗီဇသည္ အင္ဒို ဥေရာပသားမ်ားမွ တဆင့္ အာရွႏွင့္ အေရွ႔ အလယ္ပိုင္းေဒသကို ေက်ာ္လြန္ကာ အေနာက္ဥေရာပေဒသ အထိ ျပန႔္ႏွံ႔ခဲ႔သည္။ အင္ဒိုဥေရာပသားမ်ားသည္ ေက်ာက္ေခတ္ေႏွာင္းပိုင္း မတိုင္မီကာလ အထိ အေျမာက္အမ်ားရွိေနခဲ႔ၿပီး ရုရွအလယ္ပိုင္း၏ ေတာင္ဘက္ပိုင္းတြင္ မူလက အေျခခ်ခ႔ဲသည္။ ထုိမွေနာက္တြင္ BC2500 မွ BC 2000 အတြင္း အာရွေဒသ၏ အေနာက္ေတာင္ဘက္သို႔ ေျပာင္းေရြ႔အေျခခ်ကာ ယခု အီရန္ႏွင့္ အာဖဂန္နစၥတန္ ႏိုင္ငံတြင္ ေနထိုင္ေသာ လူမ်ိဳးမ်ား ျဖစ္လာသည္ဟု ခန္႔မွန္းရသည္။
အင္ဒို ဥေရာပသားမ်ား၏ ၀င္ေရာက္လာမႈေၾကာင့္ အစားအေသာက္ ေတာ္လွန္ေရးကို ျဖစ္ေစခဲ႔သည္။ ေက်ာက္ေခတ္ဦးပိုင္းကာလ မုဆိုးမ်ား၏ သမားရုိးက်ေရာဂါ ခုခံကာကြယ္ေရးစနစ္ႏွင့္ အစာေခ်စနစ္မ်ားကို အစားအေသာက္ အသစ္မ်ား ၊ ပတ္၀န္းက်င္ေနထိုင္မႈ အမူအက်င့္ အသစ္မ်ားႏွင့္ မိတ္ဆက္ေပးၿပီး ေျပာင္းလဲေစခဲ႔သည္။ ဥေရာပသား မ်ားတြင္ ယေန႔အထိ ေအေသြး အမ်ဳိးအစားသည္ ရာခိုင္ႏႈန္း အျမင့္ဆံုး ရွိေနဆဲျဖစ္သည္။ မက္ဆီဒိုးနီးယား၊ စပိန္ ၊ တူရကီႏွင့္ ေဘာ္လကန္ေဒသမ်ားတြင္ ေအေသြးအုပ္စု၀င္မ်ားကို ပိုမိုေတြ႔ရွိရသည္။ BC 150 000 ႏွင့္ BC 100 000 အခ်ိန္ကာလအတြင္း ဘီေသြးအုပ္စုသည္ ရာသီဥတု အေျပာင္းအလဲမ်ားကို တံု႔ျပန္ရာမွ ယခု ပါကစၥတန္ႏိုင္ငံႏွင့္ အိႏၵိယႏိုင္ငံျဖစ္ေသာ ဟိမ၀ႏၱာေတာင္တန္း၏ ကုန္းျမင့္ပိုင္းေဒသတြင္ စတင္ ဖြံ႔ျဖိဳးခဲ႔သည္ဟု ယူဆရသည္။ ပထမဆံုး စတင္ ေပၚေပါက္ခဲ႔ေသာ ေနရာမ်ားမွာ ေကာ့ေကးရွန္ႏွင့္ မြန္ဂိုလီးယန္းလူမ်ဳိးမ်ား ေပါင္းစပ္ေနထိုင္ေသာ အာရွေဒသ၏ ယူရယ္ေဒသ သို႔ အိႏၵိယ ဟုယူဆခဲ႔ၾကသည္။ မြန္ဂိုလီးယန္းတို႔သည္ အာရွတိုက္ တစ္ခုလံုးကို တိုက္ခိုက္ခဲ႔သျဖင့္ ဘီေသြးအုပ္စုသည္ အာရွတိုက္တစ္ခုလံုးတြင္ ခိုင္ခိုင္မာမာ အေျချပဳခဲ႔သည္။
ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္။
Dr.ဇီဝက (ေဆးေလာက)
ကိုးကား~(၁) Eat Right for Your Type By Dr. Peter J.D` Adamo(၂) ေသြးအုပ္စု အလိုက္ ေနထိုင္စားေသာက္မႈအတတ္ပညာ(ေဒါက္တာ ရန္မ်ဳိးသိန္း )(၃) Fwd Mail မ်ား
ကိုးကား~(၁) Eat Right for Your Type By Dr. Peter J.D` Adamo(၂) ေသြးအုပ္စု အလိုက္ ေနထိုင္စားေသာက္မႈအတတ္ပညာ(ေဒါက္တာ ရန္မ်ဳိးသိန္း )(၃) Fwd Mail မ်ား
0 comments:
Post a Comment